“Lab Grown, Created, Man Made” en “Cultured” Robijnen en Saffieren | NL
Er werd de laatste jaren veel geschreven en gesproken over synthetische diamant, met ronkende benamingen zoals “Lab Grown”, “Created”, “Man Made”, enz. Dit is een nieuw verschijnsel in de tot heden beschermde juwelen diamantsector. Op relatief korte tijd zijn er steeds meer synthetische diamanten op de diamantmarkt gekomen. De kleurstenensector, anderzijds, wordt echter al meer dan 100 jaar met synthetische robijnen, saffieren en smaragden geconfronteerd.
Natuurlijk is het onderzoek door middel van spectroscopie in UV-VIS en in het bijzonder in infra-rood (IR) doorslaggevend.
In de jaren 1960 tot 1980 kwamen er talrijke fabrikanten op de markt met synthetische robijnen en saffieren die werden geproduceerd door het flux-procedé. Hun karakteristieke insluitsels zijn echter erg verschillend van die van het Verneuil-procedé. Sommige van deze flux-synthesen zijn nog steeds erg moeilijk te onderscheiden van natuurlijke stenen, met name robijnen (Chatham, Ramaura, Douros, Knischka en Kashan zijn de namen van de bekendste producenten). Door de ontdekking van de gigantisch grote robijn-afzetting van Mong Hsu werden deze productiemethoden echter veel te duur en verdwenen ze van de markt.
Wat men opmerkt, is dat de oudere flux-synthesen steeds meer beginnen opduiken uit juwelen die worden gesmolten. Hier is soms een behoorlijk rigoureus onderzoek nodig omdat enkele van deze synthetische stenen vrij moeilijk te identificeren zijn.
Nooit worden certificaten gemaakt voor synthetische kleurstenen, zeker geen “gelijkaardige” documenten.
Vandaag wordt nog steeds het Verneuil, Czochralski en hydrothermaal proces gebruikt om synthetische robijn, saffier en spinel te produceren. Dit type synthetische stenen is relatief makkelijk te identificeren. Ook hydrothermaal beryl in de vorm van aquamarijn, rode beryl, morganiet, smaragd en zelfs met een ‘Paraiba’-kleur komt voor.
CONCLUSIE
Synthetische robijnen en saffieren hebben precies dezelfde samenstelling als hun natuurlijke tegenhangers. Daardoor hebben ze hetzelfde soortelijk gewicht, dezelfde hardheid en dezelfde brekingsindex en optisch karakter als de natuurlijke stenen.
Ze worden meestal herkend aan hun insluitsels en groeilijnen. Synthetische robijnen worden gekleurd door chroomoxide, saffieren door ijzer-, titanium- of kobaltzouten, net zoals in de natuur, volgens de aard van de saffier die men tracht te imiteren.
Wanneer er rapporten gemaakt worden voor synthetische stenen, wordt er klaar en duidelijk “synthetisch” vermeldt zonder andere bijkomende misleidende of bucolische naamplaatjes.
|
