OPAAL | NL

Men heeft verschillende kwaliteiten dus ook verschillende waarden. De goedkoopste, de melkachtige, hebben een waarde van enkele Euro’s. Daarentegen kan een gem vuuropaal van 10 Karaat een waarde hebben van 10.000$ per karaat.
 
Maar men heeft ook “doubletten”, een plaatje van zwarte onyx met daarop een dunne cabochon licht opaal gekleefd. Het effect is niet mis, maar de waarde is natuurlijk zeer laag. Men heeft ook talrijke verschillende variëteiten van kwaliteiten en benamingen waaronder de meeste voorkomende:
 
-Amber opaal heeft geel-gouden achtergrondkleur, soms ook Honey opaal genoemd.
-Harlekijn opaal heeft een felgekleurde ruitvormige irisatie.
-Blauwe opaal komt voornamelijk uit Queensland in het Noordoosten van Australië.
-Xyloïde of wood opal, heeft gefossiliseerd hout in zijn structuur opgenomen.
-Cherry opaal heeft, zoals zijn naam het doet vermoeden, een kersenrode achtergrond, geapprecieerd door verzamelaars.
-Chrysopale heeft een groen-gouden achtergrond.
-Hyaliet of wateropaal is een heldere transparante gem variëteit.
-Dendriet of mos opalen zijn niet helder maar hebben fijne insluitsels die de vorm van bladeren of planten hebben. Sommige vertonen landschappen en worden hierdoor felbegeerd door verzamelaars die dan de naam “Landschap opaal” geven.
-Ijzer opaal heeft geïriseerde ijzerhoudende jaspissen aderen die zeer mooie effecten geeft.
-Pintas opaal uit Mexico geeft alle kleuren van het spectrum weer.
-Katoog opaal geeft het effect van een kattenoog weer.
-Matrix opaal gelsepen in cabochon bevat ook een klein gedeelte moedergesteente.
 
Het slijpen van opaal is zeer delicaat en vergt ervaring. Kleine barstjes kunnen vergroten en afbreken, het slijpen gebeurt onder zuiver water. Een grondige studie van het ruw wordt gedaan alvorens men kan beginnen aan de voorvorm. De steen wordt dan in zuiver water gedompeld en onder zonlicht of een sterke lamp bestudeerd om de best lichtweerkaatsing te vinden. Witte gedeelten moeten vermeden worden aangezien deze geen lichtspeling geven. De vorm zal steeds een cabochon zijn, maar kunnen ook rond, ovaal, peer of markies zijn. Men slijpt opaal op gediamanteerde schijven van +/- 200 mesh, het voor polijsten op 600 mesh. Men kan ook schijven in schuurpapier gebruiken, maar men moet constant koelen met zuiver water. De beste resultaten kan men bekomen met lederen schijven en met tripel poeder of cerium oxide. Het polijsten zal gedaan worden met schijven in vilt met Linde A-poeder, aluminiumoxide of “rouge” van de juweliers. Heden gebruiken de edelstenenslijpers liever schijven in bakeliet of plastic met goed gekalibreerde diamantpoeder.
 
De schijf die regelmatig met een straal zuiver water besproeid moet worden, mag niet sneller draaien dan 1.500 tr/min voor de voorvorm en tussen 500 en 1.000 voor het polijsten.