QUO VADIS | NL
Diamanten en edelstenen hebben altijd dieven en oplichters aangetrokken. Edelstenen werden nagebootst door gekleurd glas. Kleurloze zirkoon, kwarts, topaas of kleurloze fenaciet die diamant imiteert. Plinius de Oudere adviseert ons in zijn Historia Naturalis “Alle diamanten worden op het aambeeld getest; en ze zijn zo goed bestand tegen de slagen dat het ijzer barst en het aambeeld zelf terugspringt. Hun hardheid is inderdaad onbeschrijfelijk.” Als we deze passage uit zijn boek 37 over “Edelstenen” volgen, kunnen we bevestigen dat duizenden karaat diamanten in de daaropvolgende eeuwen tijdens “expertise” werden vernietigd.
In Antwerpen was het in de middeleeuwen verboden om imitatie van diamanten, robijnen, saffieren, smaragden en spinellen binnen de stadsmuren te verkopen. Aan de zwendelaar werd een boete van 25 Rijnders opgelegd, waarvan een derde naar de stad ging, een derde naar de Heer (de kerk) en een derde naar de aanklager. Het was in die tijd voor juweliers gemakkelijk te detecteren, maar sinds het einde van de 19e eeuw zijn er, gezien de wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen, syntheses van edelstenen verschenen. De diamant bleef ondanks verschillende mislukte pogingen onaantastbaar.
Maar de situatie is aan het veranderen. Sinds het begin van deze eeuw maakt de diamantsector een ongekende crisis door. Aan het einde van de 20e eeuw kondigde de firma Lazar Kaplan aan dat het bruine diamanten kon “verkleuren”, dat dit proces niet detecteerbaar en permanent was. Na een moment van paniek ontdekten de experts dat de manipulatie weliswaar permanent was, maar wel degelijk detecteerbaar. Dr. Hänni van het SSEF-laboratorium in Bazel biedt, enkele maanden later, een klein apparaatje aan dat bevestigt of het om een natuurlijke of twijfelachtige kleurloze diamant gaat. Bovendien weten we dat deze “verkleuring” alleen voorkomt bij Type IIa-diamanten, d.w.z. minder dan 2% van de wereldproductie van ruwe diamanten.
De firma Kaplan biedt diamanten aan die zijn behandeld met “hoge druk en hoge temperatuur” (HPHT) tegen 30% onder de prijs van onbehandelde diamanten. De firma die het systeem uitbaat onder de naam Bellataire of Pegasus Overseas Limited (POL) garandeert dat de diamanten gemakkelijk herkenbaar zijn onder een vergrootglas dankzij lasergravure op het rondist (dunne strook tussen de kroon en de onderkant).
Helaas vinden oplichters een manier om het graveren weg te slijpen en de diamanten te verkopen als natuurlijk onbehandeld. Chaim Even-Zohar, redacteur van ‘Diamond Intelligence Brief’, beschrijft hen als “Type II Criminelen, een hatelijk groep mensen”.
Om ze te detecteren is het noodzakelijk om wetenschappelijke apparaten te gebruiken; Ultraviolet-zichtbare en nabij-infrarood-, Fourier-infrarood- en Raman-spectrofotometers. Of fotoluminescentie.
Het HPHT-systeem maakt gebruik van dezelfde techniek als in de natuur, waarbij koolstof kristalliseert op een diepte van bijna 200 km, waar drukken van 70.000 kg per cm2 en temperaturen van meer dan 1000°C heersen.
|
