RUWE DIAMANT IMITATIE | NL

De niet doorschijnende bijna opake laag van het oppervlak laat niet toe insluitsels te observeren, evenals de mogelijk verdubbelingskenmerk van synthetische moissanites te ontdekken. Bij de polariscoop herstelt de steen het licht elke kwartslag. Een blauwgroen tot kleurloos pleochroïsme is zichtbaar met de dichroscoop. Al deze informaties zijn kenmerken voor een anisotrope edelsteen zoals synthetische moissanite. De steen heeft geen reactie onder lange en korte ultraviolette stralen. De dichtheid van de steen gemeten met een hydrostatische balans is 3,24, tegenover diamant met 3,52. Hiervoor is een bekertje met methyleeniodide (3,32) zeer handig; de diamant zinkt en de moissanite zal drijven.
 
Al deze elementen bevestigen de noodzaak om een zorgvuldige observatie van vormen en typische kenmerken, o.a. trigons, van ruwe diamanten op te sporen.
 
Nochtans zijn er ook ruwe diamanten waar al de externe kenmerken afgesleten zijn door erosie in de rivierbeddingen. Dit kan misleidend zijn en moet men wel enkele testen uitvoeren om zeker te zijn. Oppervlaktetoestand, optische eigenschappen van de ruwe stenen om ze te kunnen identificeren is dus van belang, maar ook hardheid. Moissanite staat bekend als een harde steen, harder dan robijn of saffier (9,5 op de schaal van Rosiwal), maar wel zachter dan diamant. Hiervoor gebruikt men een hardheidsstift (staafje met een puntig ruwe diamantje), even op de steen krassen en de waarheid komt aan het licht.
 
In een gemmologische laboratorium, worden spectra genomen door middel van zichtbare en infrarood-spectroscopie alsook Raman-spectroscopie; deze bevestigen zonder twijfel de karakteristieken van deze synthetische moissanite alsook van tal van synthesen en namaak van diamant en edelstenen. Deze toestellen worden tegenwoordig aan meer betaalbare prijzen aangeboden in de diamantsector b.v. bij David Tools.